Bawer Agirî

Wêje, di wateya giştî de zanisteke ku jiyana mirovahiyê ji bo me dide nasîn û fêmkirin. Mijara wêjeyê, bi hemû aliyên xwe ve paşeroja mirovahiyê ye. Wêje, bingeha xwe ji jiyana exlaqê baş digire. Exlaq, hêza fikirîna hevpar a civakê ye û wijdana civakê ye. Ji raveyên raman, bûyer, hest û xeyalan bi gotin an bi nivîskî ji bo xwendevan an jî guhdarên xwe bihest, coş, kêfxweşî, zewq û bedewiyeke bilind radighinê re ‘’wêje’’ tê gotin. Wêje, tê wateya pîşekarî, lêkolîn û rêkupêkbûnê. Peyva wêje ya ku di zimanê erebî de wekî edeb tê binavkirin tê wateya birêkûpêkî û pîvanbûnê. Ji berhemên bi vê armancê hatin derxistin re berhemên wêjeyî tê gotin. Wekî tê zanîn gelek hêz û dînamîk dibin sedema pêşketina civakan. Ez ê zêde li ser vê nesekinim. Çimkî ez naxwazim nivîs zêde dirêj bibe, lê ez dixwazim hinekî jî behsa girîngiya wêjeyê bikim. Wêje, ji aliyên xwe yên heyberî û giyanî ve pireke di navbera demên borî û dema bê ya civakê de hatî sazkirin û goftûgoyeke berdewam e. Wêje, xweşiki

Ji rojan re kul im bêminet dikevim cirnê êşê serê xwe didim ber xençeran û deh caran xwe dikujim bi wêneyê te yê nîvîmayî yê ku min bi zorê ji te standî xwe ji nû ve format dikim her roj serê xwe dixim belayê bi belawelayan re bi zimanê xwe yê nîvzindî dîfaê hebûna te dikim ez nizanim ez ê çi xweliyê li serê xwe bikim ji bilî te ez di hemêza her şeveke bîj de radizêm û xwe ji kendalê melodiyên kilaman de davêjim... Bawer Agirî

Bajarê ku ez lê me tirsonek e hez li rojê jî nikare bi azad bigere li jiyanê gefan dixwin peyivîn qedexe ye laşên pisîkên bêxwedî di binê lastîkên erebeyên lezgîn de diperçiqin li sûkan mirov ji ber gaza pîşesaziya ne pêwîst difetisin kirîza dilan bûye jirêzê mirin erzan erzan digere li fêzê li bajarê ku ez lê me her tişt lezgîn e ajokar, dikandar, mendîlfiroş û avfiroş li vir hevfiroş jî pir in... ez navê te ji xwe re dikim ''pîroz'' çavên te ji xwe re dikim ''qiblegeh'' kefa destê te ji xwe re dikim ''jîngeh'' xwedawenda bedewiyê! hinekî din jî sebirê bide min... Bawer Agirî

Ji bo zimanekî nivîskî sê tişt girîng in: alfabe, ferheng, rêziman... Ez niha naxwazim behsa alfabe û rêziman bikim, lê ez ê hewl bidim çend gotinan li ser ferhengan bibêjim. Dema ku mirov bi giştî li ferhengên kurdî dinêre, piraniya wan bi awayekî amator hatine amadekirin. Bi taybetî jî ferhengên li ser înternetê. Rixmê ku zimanzanên me gelek caran gotine divê zayenda navdêran (navan) di ferhengan de bê nîşandan, lê mixabin kesî zêde guh nedaye wan, kê çawa xwestiye wisa ferheng  amade kiriye. Gelek kesan an li gorî devoka xwe yan jî li ku peyv dîtiye li ferhengê zêde kiriye. Ez bi xwe çend kesên amator ên der barê ziman de qet agahiyên wan nîn in ên li ser înternetê ferheng amade kirine, nas dikim.  Bêgûman wan xwastiye xizmetê ji zimanê kurdî re bikin, lê vê yekê ji xizmetê zêdetir tevlihevî bi xwe re anîne. Divê bê zanîn ku em karên wiha girîng ji kesên ehlê vî karî re bihêlin baştir e. Her wiha divê qet nebe berî ku em xebateke mîna ferhengê girîng amade bikin, divê em der